Hoe erg ik ook mijn best doe, China is een land dat ik nooit zal begrijpen. Het is geweldig om rond te reizen. De cultuur is zo anders en het is moeilijk herkenningspunten te vinden. Dit is juist wat deze bestemming zo interessant maakt! In onze expeditie China hebben we geprobeerd het land te leren kennen. Wat maakt je nu echt Chinees? Hoe is het om met een westerse bril door een land als China te reizen? Onze laatste bestemming in China was Beijing en ik denk dat het kwartje eindelijk is gevallen. Ik probeer het uit te leggen…

China is een land van uitersten en tegenstellingen. Rijk, arm, traditioneel, modern, ingetogen en uitbundig. Wereldsteden vol wolkenkrabbers en daarbeneden traditionele huisjes en tempels. Een bepaalde beleefdheidsettiqeutte die altijd gehanteerd wordt. Maar wel ongegeneerd toegeven aan vieze gewoontes als fluimen spugen, uitbundig neuspeuteren, boeren en scheten laten in het openbaar. Tijdens onze eerdere reis door China hebben we veel gezien. Toch was eindbestemming Beijing de kers op de taart. Was het een mooie plek? Niet altijd. Wel was het de beste plek naar mijn mening om een kijkje te kunnen nemen in het hart van China.-LBSUQ~1

Beijing
Aangekomen in ons hostel twijfelen we, zitten we wel goed? De straatjes zijn nauw en het voelt alsof we in een dorp zitten. Later blijkt dat we in één van de vele Hutongs zitten, maar daarover later meer. Mijn eerste gevoel in deze stad is dat ik in de Truman show terecht ben gekomen. Waar ik ook kijk zie ik een scala aan camera’s hangen. China is watching you. Naast de camera’s zie ik onwijs veel politiewagens staan en rondrijden. Op elke straathoek staat een groepje agenten en opvallend is dat ze allemaal een drangstok en vangstok dragen. Deze stokken worden niet gebruikt om mee te slaan hoor! Ze gebruiken ze letterlijk om mensen mee te vangen en ze de juiste richting in te duwen, terug de menigte in. Ontsnappen uit de namelijk onmogelijk. De straten zijn afgesloten met hekken waardoor je eigenlijk maar één richting in kan lopen. Wat kan ik zeggen, China is gek op muren…

De Chinese muur
Een trip naar de muur is makkelijk gemaakt vanuit deze stad. Via ons hostel konden we mee naar een stuk van de muur wat nog gerestaureerd werd. Dit betekende dat we zowel een origineel stuk muur konden zien maar ook een gedeelte waar je hem kon bewonderen zoals hij er in zijn gloriedagen uitzag. Een aan te raden tour dus! Maar een handjevol toeristen was er te vinden en de ervaring was uniek. We hebben flink wat spierpijn gehad naderhand. Echter, was de flinke klim omhoog het waard! We hadden prachtig mooi uitzicht op de bergen en ook heel apart was de smog kring boven Beijing. Het is echt absurd om te zien hoe groot de luchtvervuiling in deze stad is. Een zware bruine mistwolk zorgt er bijna voor dat je de stad niet ziet. Vies maar waar, ons snot was zwart in Beijing.

Tiananmen, plein van hemelse vrede
De weg naar dit plein toe ging niet helemaal soepel. Via nauwe dranghekken moesten we onszelf wurmen door de beveiliging heen. Chinezen doen niet aan ‘personal space’. Ook netjes op je beurt wachten is ze geheel onbekend. Het resultaat is dat je door honderden chinezen platgedrukt wordt en je het gevoel hebt tientallen handen op je te voelen. Dit gecombineerd met de benauwde lucht en de warme zon maakte deze ervaring niet heel prettig. Eindelijk door de beveiligingspoorten heen kom je op een gigantisch groot plein vol met Chinese toer groepen. Wat hebben wij gelachen! Als makke lammetjes volgen ze hun gids die door een luidspreker staat te schreeuwen en met vlaggetjes staat te wapperen. Daarnaast draagt elke groep een ander kleur petje, wat een eenheid! De teams strijden hevig om de beste sta-plaatsen. Ons persoonlijk favoriet was team Burberry (zie foto)!

De verboden stad
Dit is klassiek China! De verboden stad was ooit thuis van meer dan 24 keizers. Tegenwoordig is het open voor publiek en gebruiken ze de stad voor ceremoniële gelegenheden zoals verjaardagen en bruiloften voor de elite kring. De stad is immens groot en in één dag was het niet mogelijk om alles te bekijken. Niet alleen is de geschiedenis en architectuur achter deze historische gebouwen heel interessant, ook vind je er veel etniciteiten van China die vanuit alle hoeken van het land deze kant op reizen om hier te kunnen rondlopen.

Via een zijstraatje kom je in een uitgestorven park ernaast terecht. Blijkbaar is dit een bekende locatie voor trouwfoto’s. Het stond er vol met uitgedoste bruidjes in mooie rode jurken (rood is een gelukskleur in China). Het was best bizar om hier doorheen te lopen zeker omdat het er bloedserieus aan toe gaat allemaal. Wij waren niet de enige die verwonderd waren. Binnen een mum van tijd waren de bruidsparen naar ons aan het zwaaien en glimlachen. Aangezien we zelf liever niet in het middelpunt van de aandacht wilden staan besloten we verder te gaan.

Hutongs
De hutongs in Beijing zorgen ervoor dat je bijna vergeet dat je in een grote stad zit. Wolkenkrabbers verdwijnen uit het zicht door de dikke smogwolk die om heel de stad hangt. Als je één van de vele hutongs inloopt dan kijk je naar smalle steegjes en oude kleine huisjes die bewoond worden door oude mensen en gezinnen. De straatjes bruisen en het lijkt hier wel meer te leven dan in het centrum zelf! Oude mannen die met serieuze ernst Mahjong spelen. Oude vrouwen die driftig aan het sporten op de buitentoestellen en hele families die samen bijeenkomen in de kleine speeltuintjes. Deze gemeenschappen lijken zo hecht! Oud, jong, invalide en fit. Het komt allemaal samen in de Hutongs. Deze mensen brengen echt tijd met elkaar door, en stiekem benijd ik hun levensstijl.

Hyper en blij waren wij dat we op de trein mochten stappen. Een reis waar we ons onwijs op verheugd hadden ging eindelijk van start. De Trans Mongolië, met aansluitend de Trans Siberië expres! Tot het volgende verslag!