Een stad waar je bij weg kunt dromen, heerlijk kunt ronddwalen en genieten van alle activiteiten die op straat gebeuren. Luang Prabang heeft ons verbaasd, voor ons gevoel nemen we een grote stap terug in de tijd. Toch kenmerkt de stad zich met Franse invloeden, de gene die ons Europeanen zo bekend zijn. Laos is al land wat lastiger bereisbaar, en daarmee een stuk avontuurlijker! Slenteren door eeuwenoude straatjes, uitpuffen aan de Mekong of Nam Khan rivier of een baguette eten bij één van de vele voedselkraampjes, laat ons je meenemen in de sferen van Luang Prabang…

 

Stad Luang Prabang
Gelegen in een smalle vallei omringd door hoge, groene bergen getekend door de Mekong en de Han rivier, een heerlijk zonnetje dat schijnt, dit alles maakt Luang Prabang tot een dromerige bestemming. Okerkleurige huizen, wuivende palmbomen, vissers die met hun lange smalle gekleurde bootjes de rivier betreden, geen wonder dat de stad in 1995 is uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed! Ik heb nog nooit zoveel monniken rond zien lopen en waar je dan ook oogcontact maakt, het wordt altijd beantwoordt met een warme glimlach. De Franse invloeden zijn in deze stad duidelijk zichtbaar. In de 18e eeuw brandde de stad af toen de Birmezen de stad onbeschermd achter lieten. De koning accepteerde hulp van de Fransen met de heropbouw van de stad en daarmee werd de Franse periode ingeluid. De stad kenmerkt zich door Laotiaanse Franse huizen, de Frans-Indochinese stijl genoemd. Het meest gekke wat je hier van terug ziet is dat je naast een croissantje ook een bord sticky rice kan bestellen…

Ochtendmarkt
Per toeval kwamen wij op deze markt terecht, gelukkig want het was te bizar voor woorden! De avondmarkten waar zuidoost Azië rijk aan is zijn ons inmiddels bekend, de ochtendmarkt daar in tegen was andere koek. Bij de vele kraampjes wordt van alles verkocht: van varkenskoppen, gestold bloed, gefrituurde ratten, levende padden, gebakken vleermuis, gekookte kippenklauwen en buffelhuid (met het haar er nog aan!). Wij hebben echt onze ogen uitgekeken! De visafdeling was ook erg bijzonder. Tijdens onze toch over de Mekong zagen we veel locals zich wassen in het water, maar nooit echt zwemmen. De vissen die wij voorbij hebben zien komen waren monsterlijk groot en hadden meer tanden dan we konden tellen, een fijne les wij gaan ook niet zwemmen!

Avondmarkt
De avondmarkten tekenen zich hier meer met lokale handelswaren die gemaakt worden dan met eten. Zo heb je elke dag een avondmarkt waar potterij, houtsnijwerk en stof verkocht wordt. Laos staat bekend om zijn handarbeid. Typisch Laotiaans zijn de traditionele stoffen. De vele doeken en sjaals die ze hier verkopen worden vaak met de hand gemaakt in nabije dorpjes of geïmporteerd vanuit Thailand en China. Heb je een een leuk item gescoord dan zegenen de kraamhouders hun waarden met geld (ze slaan het geld tegen hun koopwaarden aan). Ook zijn de Laotianen trots op hun zelf gestookte drank. Ze laten het je graag proeven om te bewijzen dat het beter is dan die van de buurman. Erg bijzonder maakt het dat de flessen gevuld zijn met slangen, schorpioenen en andere enge beesten. Jelle was helemaal in z’n element! Samen besloten we een goedkoop flesje rum te halen en een afzakkertje te nemen bij de Nam Khan rivier.

Wat Xieng Thong tempel
Deze tempel is prachtig! Kleiner dan we tot dusver gezien hebben maar absoluut de meest historische! Deze bijzondere tempel is als enigste bewaard gebleven tijdens de 18 eeuwse brand en de Chinese plunderaars. Sierlijke lijnen en artistieke afbeeldingen overlappen elkaar en vertellen verhalen over het leven van de Boeddha en de vele straffen die worden uitgedeeld in de boeddhistische hel. Eentje die mij specifiek bij is gebleven was de afbeelding van iemand opgehangen met een haak door de tong, bah een naar gezicht! Ook zie je hier Boeddha beelden gemaakt van hout. Dit is een verzameling van oude beelden die gered zijn tijdens de grote brand.

Phousi heuvel
Deze heilige heuvel staat midden in de stad en wordt gezien als de Olympus berg van de boeddhistische kosmologie. De berg is door de boeddhistische apengod van Sri Lanka naar Laos verschoven en zou nu in de berg wonen. Langs de route omhoog kom je kraampjes tegen waar kleine vogeltjes in rietenmandjes verkocht worden. Indien je zou willen kun je deze op de top bij de gouden stoepa vrij laten voor goed geluk. Iets wat wij eerder zielig vinden voor de beestjes dan een mooi spiritueel gebaar, kwestie van cultuurverschil denk ik dan maar… 😉

Aalmoezenceremonie
Hier moesten we erg vroeg voor opstaan want deze ceremonie start al om zes uur! Wat je ziet is een stoet monniken die door de straten van de oude stad trekken waarbij knielende inwoners kleefrijst in de manden van de monniken stoppen. Het geven van deze aalmoezen aan de monniken is een eeuwenoude traditie in Laos. Het is bijzonder om te zien. Toch voelde wij ons wat ongemakkelijk. De vele toeristen die foto’s schieten en eromheen hangen maakt toch dat het voelt als ‘aapjes kijken’. Loop je wat verder van de tempel vandaan zie je ook toeristen langs de weg zitten met mandjes kleefrijst. Het verschil is zo duidelijk! Terwijl de Laotianen geknield en sereen aan het bidden zijn zie je de (meestal Chinese) toeristen selfies maken terwijl ze de monnik een aalmoes geven. Deze hele ervaring was overweldigend. We hebben met plaatsvervangende schaamte zitten kijken naar brutale toeristen, maar genoten van de locals die vol rust hun ritueel uitvoerde. Bijzonder is het juiste woord!

Luang Prabang was echt gaaf en kenmerk zichzelf door zoveel verschillende invloeden! Het werd tijd om onze reis te vervolgen, we gingen dieper de bergen in waar we kennis wouden maken met de primitieve dorpjes, de gene waar de tijd stil heeft gestaan.

Vind je ook niet dat het cultuurverschil gigantisch is met Nederland? Wat is het grootste cultuurverschil wat jij hebt meegemaakt?