De Wakatobi eilandengroep staat bekend als één van de beste duikspotten ter wereld. Het gebied is immens groot met koraalriffen van wel 50 kilometer lang! De locals zijn overwegend moslim, gek op eten en hebben soms nog nooit een blanke toerist ontmoet. Wakatobi is zo ontzettend mooi! Uitgestrekte stranden, vriendelijke locals en een tempo wat een paar tandjes lager ligt, vandaag vertel ik je er alles over!

Wonderlijk Wangi Wangi
Na een flinke bootreis kwamen we aan in Wangi Wangi. De ‘grote’ havenplek van het gebied. Deze haven bestaat maar liefst uit drie zandwegen die leiden naar primitief in elkaar getimmerde steigers. De planken, vaak bij elkaar gehouden door een stuk touw, zitten niet altijd even stevig vast. Uitkijken waar je loopt dus! Kleine houten huisjes staan langs het water. De zee ligt vol met kano bootjes en visnetten. Op het strand wordt driftig gezocht naar krabben, of geluierd in één van de vele bamboehutjes.
We kletsen veel met locals, die allemaal enthousiast zijn ons te zien. Opvallend aan dit (super) kleine eilandje zijn de vele moskeeën die er staan. Om de paar straten staat een moskee die wel vijf keer per dag door de luidsprekers oproept tot gebed. Vrouwen in djilbab verwelkomen me vrolijk, ze willen allemaal even aan mij zitten en maken graag nog even een selfie. De hartelijkheid en nieuwsgierigheid van de locals overspoelen ons en maakt dat we constant met een grijns van oor tot oor zitten.
De kindjes willen graag een handje schudden en zijn constant aan het giechelen. Soms zit er een enkeling tussen die een woordje Engels spreekt. ‘Hello misterrrr’, ‘how are you misterrr?’ ‘What’s your name misterrr?’ Ze schaterlachen bij elk antwoord dat we geven, ik kan ze wel opvreten deze kleine lieverds!

Benieuwd naar alle selfies die gemaakt zijn? Kijk dan onze fotogalerij Indonesië| Wanneer je zelf de toeristenatractie bent 

Duikersparadijs Tomia
Dit piepkleine eilandje is vooral bekend onder lokaal toerisme. Veel Javanen komen naar Tomia om te duiken. Een eilandje verderop zijn ook westerse toeristen te vinden. Ze betalen goud geld om met een privé vliegtuig naar Wakatobi te komen en vanuit het resort te gaan duiken. Dat geld hebben wij niet en die interesse hebben wij niet. Wij zijn dagen bezig geweest om dit eiland te bereiken per boot. Dat wij in een simpel hutje slapen en samen eten met de locals vinden we juist tof. Wij zijn blij dat het resort vol met overdaad een eigen eiland heeft en de magie van Tomia niet verstoord. Gelukkig vinden wij dokter Judi, die een woordje Engels spreekt en ons kan helpen aan een duikbrevet.

Vier dagen lang waren we in het water te vinden, of met de neus in de boeken. We hebben gedoken met schildpadden, groepen barracuda’s en de gigantische giant trevally gezien. Het koraal was zo onwijs mooi, ik kon geen dood stukje koraal vinden! Het is de mooiste plek waar ik ooit gedoken heb! Na vier dagen hadden we ons duikbrevet! Enorm blij (maar ook moe van de vier zware dagen) stapten wij op de boot om de lange tocht terug te gaan maken.

Ons avontuur in Sulawesi zit er bijna op. We hebben 1800 kilometer afgelegd met de motoren, en zo’n 400 met de boot om Tomia te bereiken. Het is tijd om terug te gaan. Gelukkig is de reis terug nog een laatste avontuur op Sulawesi!

Volgende keer vertel ik jullie o.a. hoe we mee vaarden op een houten schip (De meest gammele en gekke boottrip ooit, een beetje bang waren we wel). Tot de volgende keer! ?

Heb jij wel eens gedoken? En ken jij nog gave duikplekken?